Zou jij (professionele) hulp vragen?

Afgelopen maand maakten wij zorgen ons over een van onze kinderen. Ik sprak daarover met anderen en op een gegeven moment stelde iemand de vraag:

“Zou je geen professionele hulp zoeken?”

Alles in mij riep: “NEE!”

Ik begreep niet meteen waar mijn gevoel van weerstand vandaan kwam. Totdat ik voor een opdracht moest nadenken over “normaliseren”. Wat bedoelen we daar eigenlijk mee?

Normaliseren gaat voor mij over dat het heel gewoon is dat het opgroeien van kinderen gepaard gaat met vallen en opstaan. Iedereen gaat op zijn tijd door een dal en vaak leren we op die momenten juist veel over onszelf. We gebruiken in ons programma de leerkuil om dit proces, deze leerweg zichtbaar te maken.

Terug naar de situatie bij ons thuis. Voor mij voelde het als zo’n dal waar we samen doorheen moesten (hoe moeilijk ook) en waarin we samen de kans kregen om iets te leren over onszelf. Het leek mij veel waardevoller als we dit samen, met steun van familie en vrienden konden doen. Door mijn werk heb ik ook veel kennis, ervaring en tools die ik zou kunnen gebruiken. En misschien nog wel het belangrijkste: ik had er vertrouwen in dat we hier samen doorheen zouden komen.

Ik vroeg mijn kind ook wat hij zelf wilde. “Geen gesprekken, dat werkt niet voor mij.” was het duidelijke en korte antwoord. “Wat bij mij helpt, is afleiding en de tijd, het gaat al steeds beter …”

Natuurlijk moest ik als ouder de neiging onderdrukken om het over te nemen of met heel veel tips aan te komen. Ik voel me verantwoordelijk voor zijn leven, maar besef ook dat het mijn rol en verantwoordelijkheid in de puberteit is om te coachen. Coachen gaat om vertrouwen geven, loslaten en zo nu en dan meedenken als de situatie of mijn kind daarom vraagt.

Gelukkig kan ik zeggen dat ik zelf ook zie dat het langzaam beter gaat. Ik ben blij met mijn keuze om geen professionele hulp te vragen. Wij hebben elkaar beter leren kennen en ook onze band met mensen om ons heen is sterker geworden. Ik besef tijdens het schrijven van deze blog ineens hoe de training Het Begint Bij Mij mij hierbij heeft geholpen. Mijn (zelf)kennis, levenservaring, maar zeker ook mijn kennis over de emotionele ontwikkeling van kinderen kwamen nu goed van pas.

Ik begrijp nu nog beter waarom ouders zeggen dat hun leven is veranderd door de training Het Begint Bij Mij. In deze training bouwen we precies aan alles wat je nodig hebt om samen door een dal te gaan, zoals zelfkennis, zelfvertrouwen, communicatievaardigheden, vertrouwen dat je het kan, een sterke relatie met mensen in je omgeving, maar ook kennis over de verschillende emotionele ontwikkelingsfases die bij opgroeien horen.

Ik gun alle ouders het (zelf)vertrouwen dat zij in staat zijn om door diepe dalen heen te gaan, samen met hun kind, gesteund door mensen uit onze omgeving.

En ik weet nu uit ervaring dat het programma Het Begint Bij Mij hieraan een mooie bijdrage kan leveren!