De verhalen van deze vrouwen zijn een inspiratie voor ons allemaal!

Gisteren hebben Fosia en Asha hun examen gedaan om assistent-trainer te worden van het ouderprogramma Het Begint Bij Mij. Zij kregen de opdracht om vanuit hun eigen ervaring te vertellen over de onderwerpen ‘Kinderen zien, kinderen doen’ en ‘Communicatie in je gezin’ uit de training. Hun verhalen raakten ons enorm en verdienen het om gehoord te worden.

Fosia en Asha vertelden hoe zij, voordat zij de training hadden gedaan, vaak moe thuis kwamen. Ze hadden vaak geen energie meer om bezig te zijn met hun kinderen. Liefst gingen ze op de bank zitten en wilden met rust gelaten worden. Hun energie werd opgeslokt door allerlei verplichtingen. Vanuit hun cultuur is het een teken van respect dat je anderen helpt, dat je komt op een feest of dat je bijvoorbeeld geld opstuurt naar familie in Somalië. Als dit niet lukt, wordt daar wat van gezegd.

Door Het Begint Bij Mij besefte Asha dat ze vaak over haar grenzen heen ging. Ze was altijd bezig met wat anderen zouden denken. “Ik probeerde iedereen tevreden te houden”. Ze voelde dat haar tank leeg was en dat ze hierdoor als moeder tekortschoot. “Voor de training was ik tevreden als ik gekookt had en mijn kinderen op tijd naar bed gingen. Tijdens de training leerde ik dat ik als moeder, veel meer invloed heb op mijn kinderen dan ik dacht.”

Ze koos er daarom voor om de dingen voortaan anders te doen. Ze neemt meer tijd om te praten met haar drie kinderen. Ze kiest sindsdien bewust momentjes om met ze te kletsen, na schooltijd en onderweg van en naar school.

Asha: “In plaats van alleen te zeggen dat iets niet mag ga ik nu het gesprek met mijn kinderen aan. Als de kinderen vertellen over een voorval op school vraag ik bijvoorbeeld ‘Hoe zou je het vinden als jou dit zou overkomen?’ Of als de kinderen woorden gebruiken die ze op school hebben gehoord vraag ik ‘Weet je wat dat woord betekent?’ 

Ik vroeg laatst aan mijn kinderen ‘Wat zou je later willen worden?’ En weet je wat het mooie is? Ze zeiden: ‘Ik wil doen wat jij doet mama’ Ik neem ze binnenkort mee naar mijn werk, zodat ze kunnen zien waar ik werk en wat ik doe. Ik ben zo blij dat ik deze training heb mogen volgen, ik hoop dat heel veel anderen deze kans ook krijgen. Mijn leven is echt veranderd en dat van mijn kinderen ook!

Ook op mijn werk hebben ze verschil gemerkt. Ik durf meer te zeggen wat ik denk. Mijn collega’s zeggen dat ze het heel fijn vinden om met mij samen te werken. Ik ga binnenkort als vrijwilliger meedoen aan een project tegen eenzaamheid. Daar heb ik echt veel zin in!

Het maakt mij niet uit wat mijn kinderen later worden, maar ik hoop wel dat ze iets gaan doen dat waardevol is voor de samenleving. Ik probeer te laten zien dat het belangrijk is om van betekenis te zijn voor anderen. Ik leer ze om na te denken over hun eigen rol en verantwoordelijkheid.”

Ik ben blij dat ik nu bewust een positief voorbeeld kan zijn voor mijn kinderen

Fosia is alleenstaand moeder van 5 kinderen. Door de metafoor van het tankstation besefte Fosia dat haar kinderen te weinig positieve brandstof van haar kregen. Ze besloot dat ze meer tijd en aandacht wilde geven aan zichzelf en haar gezin. Tijdens het eten ging ze meer vragen stellen. Ook keek ze per kind wanneer het een goed moment was om te praten. Zo bleek bij de jongste bijvoorbeeld dat ze vooral begon te kletsen als ze samen televisie kijken. Haar kinderen zeiden op een gegeven moment tegen haar: ‘Mama waar komt al die energie van jou ineens vandaan?’. Fosia is er trots op dat het haar gelukt is om dit te veranderen. De band met haar kinderen is er beter op geworden en de sfeer in huis is fijner.

Ze weet nu dat ze zelf niet alle problemen kan en moet oplossen. “Als ik wat kan doen, dan doe ik dat, maar als het niet lukt laat ik het los.”

Zowel Fosia als Asha kunnen niet wachten om aan de slag te gaan als assistent-trainer. We weten zeker dat zij voor veel andere vrouwen in hun omgeving een voorbeeld zullen zijn!

Terug naar overzicht