Het lukt me om de stress in mijn Sudanese gemeenschap te verminderen

Hala: “Ik voel dat ik echt gegroeid ben als trainer. Ik leer mijn sociale kant bewust te benutten om de stress in mijn gemeenschap te verminderen. Ik ben zo trots op mezelf, omdat het me lukt om een positieve invloed te hebben binnen mijn (Sudanese) gemeenschap. Er zijn zoveel problemen…”

Hala is nu een jaar bezig als trainer met ervaringskennis van Het Begint Bij Mij en heeft 4 verschillende groepen met vrouwen getraind in het Arabisch. We zijn heel benieuwd naar haar ervaringen en haar aanpak. Ik sluit aan bij de certificaat uitreiking van haar laatste groep en ga daarna uitgebreid in gesprek met Hala.

Ik stel de vrouwen die vandaag hun certificaat kregen de vraag: Waarom heb jij eigenlijk meegedaan? Hun antwoord: “Omdat Hala zo leuk is en niet zo streng.”

Hala, hoe motiveer jij vrouwen om mee te doen?

“Ik benader iedereen persoonlijk en zeg: ‘Weet je dat je dit kunt gaan leren als je meedoet met mijn training?’ Ik laat dan iets zien uit het werkboek, waarvan ik denk dat zij dat wel interessant zal vinden. De ene keer is dat het tankstation, de andere keer iets van communicatie of normen en waarden. Ik vertel ook dat het gewoon leuk is en dat ze niks te verliezen hebben door mee te doen. Misschien leer je alleen maar iets over de Nederlandse taal zeg ik soms. 80% van de vrouwen die meedoen aan mijn trainingen ken ik persoonlijk, de rest komt mee met een ander. Het gaat dus allemaal via, via. Een andere benadering met een flyer zou echt niet werken voor deze vrouwen.”

De vrouwen zijn allemaal zo blij dat ze hebben meegedaan, ze hebben veel geleerd en een persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt. Stuk voor stuk zijn het vrouwen die in hun leven voor grote uitdagingen staan. Ze geven aan dat de training hen heeft geholpen met de communicatie met hun partner en kinderen.

De communicatie in onze cultuur is echt een probleem.

Hala: “De communicatie in onze cultuur is echt een probleem. We praten niet echt met elkaar, mannen en vrouwen zitten op hun eigen eiland. Er is zoveel afstand. Ik probeer in de training te laten zien dat het ook anders kan. Hoe je met elkaar in gesprek kunt, zonder dat je de baas gaat spelen of niet meer naar je man luistert. Ik geef voorbeelden van mijn eigen situatie, dat je tijd neemt om te praten en samen naar een oplossing zoekt. Mannen zijn ook blij met de training, dat weet ik gewoon. Zij hebben het ook nodig om te leren communiceren. Mijn man heeft ook de training gevolgd en ik vroeg hem wat hij heeft geleerd. Hij zei dat hij de kinderen nu meer ruimte geeft om te vertellen over hun mening. Hij wil hen proberen te begrijpen en beseft dat alleen maar zeggen, ‘Doe dit, omdat ik het zeg’, niet echt werkt om een fijne band te hebben en respect te krijgen van je kinderen. Ik zie ook dat hij zachter is geworden.”

Jouw man zou Het Begint Bij Mij trainingen willen geven aan mannen toch?

“Ja, ik denk dat dit heel goed zou zijn, maar mijn man is nog geen trainer. Ik heb met hem besproken dat we samen een groep met mannen kunnen doen. Hij verzamelt dan de groep en ik geef de training.”  

De man van Hala gaat binnenkort de opleiding volgen om (assistent-)trainer te kunnen worden.

Kan dat eigelijk wel, een vrouw die mannen traint?

“Ja ik geloof dat ik dat kan. Een vrouw staat in onze cultuur onder de man, daarom kan ik wel bij mannen een training geven, maar andersom niet. Vrouwen zouden dichtslaan als er een man bij is. Mannen kunnen wel praten als er een vrouw bij is. Ik ben wel benieuwd of het lukt om net zo diep te gaan als bij de vrouwen, of de mannen net zo open kunnen zijn. Maar iedereen heeft een sleutel, je moet hem alleen zien te vinden. Een ingang zoeken, ik denk dat dit mij ook gaat lukken bij mannen.”

En, waarom vind jij de training zo belangrijk voor de vrouwen?

“In onze cultuur doet de man alles buiten en de vrouw alles binnen en voor de kinderen. Vrouwen hebben soms weinig tijd voor zichzelf. Ik laat hen zien dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen en te genieten van het leven. In de training dansen we samen en maken we ook veel lol. Je leeft maar een keer. Ik zie dat de vrouwen gedurende de training opener worden. Dat ze vrolijkere kleding aan doen, zich mooi maken, ik zie ze groeien en meer zelfvertrouwen krijgen. Dat vind ik zo mooi. Kijk, die vrouw daar die nu zo druk en enthousiast is, zij was in het begin van de training heel stil. En deze dame durfde niets te zeggen en zat alleen maar. En na een tijdje deed ze mee, ze ging dansen, ik zag haar genieten.

Het is zo belangrijk om vertrouwen op te bouwen met deze vrouwen. Ik kan niet al hun problemen oplossen, maar wel zorgen voor wat meer rust. Dat ze beseffen dat het niet beter wordt als je thuis blijft zitten huilen. Het is belangrijk dat ze weten dat er mensen zijn aan wie ze hulp kunnen vragen. Ik probeer met de groep een veilige, fijne sfeer op te bouwen. We maken er samen het beste van, ondanks onze problemen. We hebben plezier en zijn er voor elkaar. Ik merk dat het mij steeds beter lukt om in te spelen op de groep.”

We eten samen met de vrouwen als afsluiting van de certificering. De vrouwen zijn echt gezellig druk samen. Het lijkt me best een uitdaging als trainer, ik vraag Hala daarom:

Hoe geef je een training aan deze vrouwen, wat doe jij (anders)?

“Ik geef ruimte voor hun verhaal. Ik ben heel flexibel met de tijd. Soms slaan we een pauze over of gaan we een uur langer door. De groep is soms heel serieus, maar kunnen vaak ook heel druk kletsen. Ze luisteren dan helemaal niet, ik moet dan echt streng zijn. Degene die het drukste doet, moet voorlezen uit het werkboek. Dan wordt iedereen weer stil.

Ik let vooraf ook op bij de samenstelling van een groep. Het is belangrijk dat de vrouwen bij elkaar passen. Als de samenstelling van de groep niet klopt vertellen ze nooit echt hun verhaal. Het is fijn dat ik de vrouwen ken en blijf ontmoeten, want zo kan ik zien of de lessen van HBBM blijven leven.”

We kletsen nog even verder en komen tot de conclusie dat het heel mooi zou zijn als er bij buurtcentrum de Mussen een moment per maand komt op de woensdagochtend en de woensdagavond waarop iets organiseert wordt waar iedereen die HBBM heeft gevolgd welkom is. Anderen die nieuwsgierig zijn naar HBBM kunnen ook langskomen. Hala heeft het idee om dit dan in de vorm van een HBBM lunch of diner te doen, starten met samen eten maken en dan een Het Begint Bij Mij onderwerp behandelen.

Hala: “Dat lijkt mij echt heel leuk om te organiseren!!”

We spreken af dat we dit samen gaan proberen te DOEN!