Ricardo is één van onze mannelijke trainers, wat zijn z’n ervaringen tot nu toe?

Ricardo is één van onze mannelijke trainers, wat zijn z’n ervaringen tot nu toe?

Het aantal vaders dat we in Den Haag hebben opgeleid tot HBBM-trainer, is op één hand te tellen. Ricardo is één van hen. Inmiddels heeft hij ook zijn eerste groepen begeleid. Ik ben nieuwsgierig naar zijn ervaringen.

“Het was in de eerste plaats heel leerzaam en een hele mooie ervaring. In de eerste groep, op de Willem Drees-school, kwamen we in een gespreid bedje. De ouders die meededen voelden zich al thuis en welkom op die school. We gingen mede daardoor snel  de diepte in. Maar wij als trainers spelen daarbij ook een cruciale rol. Bij deze groep heb ik als trainer heel duidelijk ervaren dat als wij als trainers écht aanwezig zijn, er veel veiligheid wordt gevoeld in de groep en daardoor veel diepgang wordt bereikt. Dit was echt een bewustwordingstraject voor mijzelf.

Bij de andere groep liep het allemaal heel anders. Niet alleen doordat de deelnemers anders zijn, maar vooral vanwege de organisatorische randvoorwaarden. Zo hadden we niet een vaste plek waar de bijeenkomsten konden plaatsvinden en was bij de start niet bij alle deelnemers duidelijk dat ze bij elke bijeenkomst verwacht werden. Uiteindelijk hebben ook deze deelnemers gelukkig wel heel veel meegenomen uit de training, dat bleek tijdens hun eindpresentaties.”

Ik vraag Ricardo wat zijn plannen zijn voor het najaar. Heeft hij nu de smaak te pakken?

“Zeker! Ik heb allerlei plannen. Zo willen we een training geven aan stellen. Hoe mooi zou het zijn, als je als partners samen die reflectie en bewustwording  tijdens de training kan doorlopen, en elkaar ook kan steunen in het ombuigen van patronen. Het lijkt me heel tof om dat mogelijk te maken! En ik kijk ernaar uit om in Eindhoven aan de slag te gaan met de training voor een groep vaders. Het is zó belangrijk dat ook vaders op een positieve manier invulling geven aan hun aandeel in de opvoeding van hun kinderen.”